آبله ‌مرغان

آبله ‌مرغان یک بیماری ویروسی واگیردار در کودکان است. البته گاها بزرگسالان هم به آن دچار می‌شوند که نشانه‌های آن شدیدتر است. این بیماری که علت بروز آن، ویروس «واریسلا زوستر» است، دانه‌های قرمزی روی پوست ایجاد می‌کند که تعدادشان می تواند به ۵۰۰ عدد هم برسد. این بیماری به طور معمول خفیف است و بهبود پیدا می‌کند، اما در مواردی نادر ممکن است مشکلاتی در بدن ایجاد کند که حتی منجر به مرگ بیمار بشود.

در اغلب موارد آبله‌ مرغان عفونتی است که فقط یک بار و به طور معمول در کودکی یا نوجوانی فرد را مبتلا می‌کند، اما این امر قطعی نیست.
در صورت واکسینه نشدن احتمال اینکه این عفونت ویروسی در بزرگسالی با عوارض جدی همراه باشد، بیشتر است.

علائم آبله‌ مرغان 

از زمانی که فرد در معرض ویروس قرار می‌گیرید، به مدت ۱۰-۱۲ روز طول می‌کشد تا اولین نشانه‌های آبله ‌مرغان ظاهر شود و به‌طور متوسط بین ۵-۱۰ روز طول می‌کشد، تا به زندگی عادی خود برگردد. برخی از این نشانه‌ها عبارتند از:
• دانه‌های قرمزی که روی سر و بدن ظاهر می‌شوند سپس به صورت، دست‌ها و پاها هم می‌رسند که با خارش شدید همراه است.
• تب
• سرفه
• بد خلقی
• سردرد
• بی‌اشتهایی
• ناراحتی و حساسیت
• خستگی شدید
• حالت تهوع
• ترش شدن گلو

عوارض آبله ‌مرغان

این بیماری معمولا عوارض خاصی ندارد، اما در بعضی از موارد باعث آلودگی باکتریایی بعضی از نواحی بدن مثل پوست، استخوان، شش، مفاصل و خون می‌شود. در موارد بسیار نادر این ویروس مغز را آلوده می‌کند و خطرات جدی به دنبال دارد. 

عوارض آبله‌ مرغان در بزرگسالان

در بزرگسالان عوارض آبله ‌مرغان به دوعلت رخ می‌دهد:
• انتشار ویروس در بدن فرد و درگیر کردن سایر اعضای بدن با عفونت ویروسی
• اضافه شدن عفونت باکتریایی به عفونت آبله‌مرغان

هر دو دلیل بالا می تواند در بزرگسالان باعث بروز عوارضی شود که عیارتند از:
• عفونت باکتریایی در پوست، بافت نرم، استخوان‌ها، مفاصل یا جریان داشتن باکتری‌ها در خون که به آن سِپسیس می گویند.
• ذات‌الریه
• عفونت بافت مغز که به آن انسفالیت می گویند.
• سندروم شوک سمی

انتقال آبله مرغان 

• تماس با ترشحات دانه‌های پوستی
• استنشاق قطرات تنفسی حاصل از سرفه یا عطسه فرد بیمار

پیشگیری از آبله ‌مرغان

کسی که تا‌ به‌ حال یک‌بار به آبله‌مرغان مبتلا شده باشد، به‌احتمال زیاد دیگر مبتلا نخواهد شد. اما برای افرادی که تا به حال مبتلا نشده‌اند، واکسن آبله‌مرغان یکی از روش‌های موثر برای پیشگیری از ابتلا است. 

درمان آبله‌ مرغان

درمان آبله مرغان پیچیدگی خاصی ندارد . تنها استراحت کردن، نوشیدن حجم زیادی از مایعات و داروهای کاهش تب به کنترل این بیماری کمک می کند.

عوارض جانبي

بعضي از مهم‌ترين عوارض جانبي ناشي از این بیماری عبارت است از:

ا باقي ماندن جاي زخم – جاي زخم‌ها به شکل تو رفته بر روي پوست باقي مي‌ماند.
• ابتلا به عفونت‌هاي باکتريايي ثانويه – ا. خاراندن و تحريک کردن جوش‌هاي آبله مرغان مي‌تواند باعث باز شدن سطح پوست و ورود باکتري‌هاي مختلف به درون زخم شود که مي‌تواند بسيار دردناک و آزار دهنده باشد.
• سلولیتیس – یک عفونت باکتریایی شدید است که از طریق زخم‌های روی پوست وارد می‌شود.
• اوتیتیس مدیا (عفونت گوش میانی)- اوتیتیس مدیا در واقع عفونت حفره گوش میانی است که غالبا از طریق شیپور اوستاش از گلو به گوش میانی سرایت می‌کند.
• سینه پهلو (ذات الریه)- این عارضه که بیشتر در بزرگسالان دیده می‌شود، که بیمار دچار تنگی نفس، خس خس سینه و افزایش شدید سرعت تنفس می‌شود.
• انسفالیت (التهاب مغز) – یکی از موارد نادردر عوارض بیماری آبله مرغان است که طی آن ویروس عامل بیماری، باعث عفونت و التهاب مغز می‌شود.
• آتاکسی مخچه‌ای– مسئولیت کنترل تعادل و هماهنگی حرکت اندام‌ها به عهده ی مخچه است. این عارضه ناشی از عفونت مخچه ( قسمتی از مغز است که مسئول کنترل تعادل و هماهنگی حرکت اندام‌های بدن است) می باشد که شخص تعادل حرکتی خود را از دست می‌دهد .
• خونریزی – این عارضه هم بسیار نادر استو می‌تواند کشنده باشد.

آبله مرغان و زونا

پس از آنکه عفونت آبله مرغان بهبود پیدا کرد، ممکن است بعضی از ویروس‌های واریسلا زوستر در سلول‌های عصبی باقی بماند. این ویروس‌ها ممکن است چندین سال بعد دوباره فعال شده و باعث بروز زونا (تاول‌های دردناک و نواری شکلی که عمر کوتاهی دارند) شوند.
علاوه بر این، بزونا می‌تواند عوارض جانبی خاصی به نام نورالژی پست هرپتیک را ایجاد کند.