مهندسی پزشکی

مهندسی پزشکی ده ها سال است که به وجود آمده اما همچنان در حال تغییر و تحول است. این رشته تحصیلی چالش برانگیز با ترکیب مهارت های طراحی و حل مسئله مهندسی با علوم پزشکی، به دنبال پیشبرد معالجه و مراقبت های بهداشتی از جمله تشخیص، نظارت و درمان است. بیمارستان‌ها از طیف گسترده‌ای از تجهیزات پزشکی استفاده می‌کنند، از دستگاه‌های ساده مانند نبولایزر (که برای درمان بیماران تنفسی استفاده می‌شوند)، تا فناوری‌های پیشرفته مانند شتاب‌دهنده‌های خطی رادیوتراپی برای درمان‌های سرطان. ناگفته نماند که برای درمان صحیح بیماران، همه تجهیزات باید به درستی کار کنند و استفاده از آنها ایمن باشد. مهندسان پزشکی وظیفه ایمن سازی را عهده دار هستند.

متخصصان مهندس پزشکی:

برای مهندس پزشکی شدن، متخصصان STEM (علوم تجربی، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات) نیاز به درک قوی از هر دو مبانی فنی مهندسی و درک روشنی از علوم پزشکی و زیستی، از جمله زیست شناسی، شیمی، ریاضیات، مدل سازی آمار، برنامه نویسی کامپیوتر و مدار است. مهندسان پزشکی علاوه بر مهارت های حل مسئله و تحلیلی، به خلاقیت و مهارت های ارتباطی قوی نیاز دارند، باید بتوانند با بسیاری از حرفه ها و تیپ های شخصیتی مختلف در زمینه های مراقبت های بهداشتی و تحقیقاتی کار کنند.

کار یک مهندس پزشکی چیست؟

مهندسی پزشکی طیف گسترده ای از مسیرها و فرصت های شغلی را پوشش می دهد، اما یک تخصص در حال رشد است. تخصص های مهندسین زیستی شامل ابزار دقیق زیستی، بیومواد، بیومکانیک، مهندسی بالینی، توانبخشی و فیزیولوژی سیستم ها است.

برخی از مسیرهای شغلی مهندسی پزشکی

مدیریت تجهیزات پزشکی:

مهندسان پزشکی به طور منظم در بیمارستان ها و کلینیک ها به کار گرفته می شوند تا از عملکرد صحیح تجهیزات پزشکی اطمینان حاصل کنند. آنها علاوه بر درک خطراتی که یک دستگاه برای بیماران و تکنسین‌هایی که آن را اداره می‌کنند، مسئول نگهداری و اطمینان از رعایت الزامات ایمنی هستند. تجهیزاتی که روی آنها کار می کنند از دستگاه های کوچک مانند نبولایزر گرفته تا ماشین های حیاتی بزرگتر مانند سیستم های تصویربرداری اشعه ایکس را شامل می شود.

توسعه:

این مهندسان پزشکی در تحقیق، آزمایش و ساخت تئوری های جدید یا تجهیزات تخصصی کار می کنند. در حالی که برخی از مهندسان برای یافتن راه‌های بهتر برای تشخیص و درمان بیماری‌ها و بیماری‌ها تلاش می‌کنند، مهندسان پزشکی دیگر در زمینه مواد زیستی کار می‌کنند، به این معنی که آنها مواد ساخت بشر را مطالعه و طراحی می‌کنند که می‌توانند با سلول‌های انسانی و در کنار آن کار کنند. بیومواد برای رسیدگی به طیف وسیعی از مسائل استفاده می‌شود، خواه جایگزینی بافت یا اندام‌های انسانی یا تجویز داروها از طریق مکانیسم‌های تحویل مؤثرتر و دقیق‌تر باشد. این نوع تحقیقات مهندسی به شدت به سمت نوآوری های پویاتر و سازگارتر تغییر کرده است.

انفورماتیک:

مهندسان این تخصص با تمرکز بر علوم و مهندسی کامپیوتر، برنامه‌های تصویربرداری بهتر و سریع‌تر، دستگاه‌های پزشکی و مانیتورینگ، تشخیص و مدل‌سازی دیجیتال را از طریق ابزارهایی مانند یادگیری ماشین، مدیریت داده‌ها و هوش مصنوعی توسعه می‌دهند. آنها برای این برنامه ها هم نرم افزار و هم سخت افزار ایجاد می کنند. به دلیل ماهیت بین رشته ای این رشته، یک مهندس پزشکی در انفورماتیک باید برای کار با متخصصان از سراسر حوزه های مراقبت های بهداشتی و تحقیقاتی آماده باشد. آنها می توانند برای درک بهتر تحقیق و اجرای آن حیاتی باشند.

رباتیک:

رباتیک در جراحی، آندوسکوپی و مراقبت های توانبخشی استفاده می شود. ربات‌های جراحی و آندوسکوپی می‌توانند بهبودی بیماران را تسریع کنند و در هزینه‌ها هم برای بیماران و هم برای بیمارستان صرفه‌جویی کنند، در حالی که رباتیک توانبخشی به عنوان یک پروتز کاربردی یا به عنوان ابزاری در درمان استفاده می‌شود. ربات‌ها همچنین با ارائه تجهیزات پزشکی و دارو و همچنین ضدعفونی کردن اتاق‌های بیماران و بیمارستان‌ها، نقش حمایتی حیاتی ایفا می‌کنند.

ربات‌ها همچنین ابزاری ارزشمند در آموزش و آموزش مداوم هستند: ربات‌های آموزشی بالینی به دانشجویان پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی اجازه می‌دهند تا رویه‌ها و تکنیک‌ها را تمرین کنند و در عین حال بازخورد عملکرد خود را دریافت کنند.

ابزار دقیق:

در حالی که مهندسی پزشکی اغلب برای درمان بیماران استفاده می‌شود، اما ابزار دقیق در نظارت بر سلامت آنها از طریق حسگرها، تصویربرداری، تشخیص است. این تخصص بر درک و ارزیابی کل سیستم بیولوژیکی - از سلول‌ها گرفته تا بافت‌ها تا کل بدن - برای یافتن درمان بهتر متمرکز است.

مهندسی بالینی:

این رشته به عنوان پل ارتباطی بین آزمایشگاه ها و عمل بالینی عمل می کند. مهندسان زیستی با پزشکان، پرستاران، تکنسین‌ها و سایر متخصصان پزشکی کار می‌کنند تا راه‌هایی برای تجهیزات پزشکی از طریق توسعه نرم‌افزار یا به‌روزرسانی‌های خود طرح بیابند.